Mijn rust pakken als moeder van 3 kinderen

Blog Layout

Doortjes Blog

Titel dia

Schrijf uw onderschrift hier

Knop

Mijn rust pakken als moeder van 3 kinderen

Vorige week was ik bij de huisarts. Met wat gezondheidsproblemen werd ik binnenstebuiten gekeerd qua onderzoeken. Gelukkig kwam er een diagnose, maar daarnaast was er nog iets anders aan de hand. Mijn bloeddruk was eigenlijk net iets te hoog en daarom kreeg ik ook de opdracht om rustiger aan te doen de komende tijd.

Als een arts dat tegen je zegt, dan doe je dat natuurlijk ook. Maar wacht eens even... Ik heb niet echt een rustig leven. Met 3 kinderen, een eigen bedrijf en daarnaast nog zo'n 100.000 andere dingen is het nooit echt rustig. Het feit dat ik altijd bezig ben en vrij lastig "niets" kan doen of stil kan zitten helpt ook niet echt mee.

Toch heb ik een periode goed mijn rust gepakt en ik vertel meteen eerlijk dat dat de laatste tijd weer even op de achtergrond verdween. Met een nieuwe scholensluiting eind vorig jaar, vakanties, studiedagen en snotneuzen, ben ik ook enorm veel met de kinderen bezig geweest. En wat mij betreft hoort dat ook zo als moeder, want zij verdienen ook hun aandacht.

Ik heb een aantal jaar geleden overigens eens een heftige discussie gehad met een andere moeder. Zij vond dat moeders niet ziek konden zijn, ik was het daar niet mee eens. Mijn kinderen hebben namelijk ook nog een vader en als ik 3 dagen in bed moet liggen, dan gebeurt dat dus ook. We werden het niet met elkaar eens, maar ik ben dan ook een moeder die het moederschap zo makkelijk mogelijk maakt... waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Er zijn alsnog dagen waarop alles tegenzit;

Ik herinner mij een dag waarbij de meiden net 2 waren en allebei buikgriep hadden. Na een dag vol luiers en bedden verschonen. Spuug opvangen en proberen om er in ieder geval een waterijsje in te krijgen leek het een stuk beter te gaan. Ik gaf 1 van de meiden een dikke knuffel, toen het mis ging. Ik voelde het in mijn haar en langs mijn rug lopen, terwijl de ander ondertussen ook weer begon en we Thijs met 10 minuten van school moesten halen... Het was op zijn zachts gezegd niet helemaal handig... ik zette de meiden in bad, sprong zelf onder de douche en we konden Thijs een uurtje later bij een bevriende moeder ophalen. (Die was zo lief geweest om Thijs mee te nemen vanuit school)

Ik bedoel maar... het moederschap is niet altijd feest, dus als je zelf ziek bent, dan is het zo.

Maar goed... ik dwaal af. Rust nemen de komende tijd, dat is een lekkere uitdaging. Maar het plan staat en het loopt al, ik vertel je vandaag hoe ik het ga doen!

Zelluf doen!

Kinderen willen al vaak dingen zelf doen, dat vinden ze interessant en het is goed voor hun zelfvertrouwen. Wie ben ik om daar dan lastig over te doen? Al vanaf dat de kinderen klein waren mochten ze veel "zelluf doen". Met een peuter en 2 baby's kon ik ook bijna niet anders, maar dat ze al snel heel veel konden, dat was mooi meegenomen.

Toen ze kleiner waren, waren het dingen als zelf schoenen aan doen of hun rits dichtdoen. Inmiddels gaat het al om heel veel meer. Ze helpen met tafeldekken, afruimen, broodjes smeren, 10 uurtje inpakken (ik check alleen altijd of de bekers goed dicht zijn om een waterballet te voorkomen) hun eigen kleding in de kast leggen als het opgevouwen is en hun kamer opruimen.

Het valt mij altijd enorm mee wat ze eigenlijk zelf kunnen. En ik doe het ook vaak genoeg voor ze, maar nu pakken ze het gemakkelijk weer zelf op en ik ben er blij mee!

Dingen uitbesteden

Hulp vragen is niet echt iets waar ik altijd heel goed in was, maar inmiddels heb ik dat wel geleerd. En nu besteed ik dingen graag uit als ik er zelf geen tijd voor heb. Ik laat de boodschappen thuis bezorgen en bestel gemakkelijk meteen wat drogisterij spullen mee. En in het huishouden doe ik veel minder. Van een paar weken iets minder wordt het niet meteen een grote bende en Dustin gaat aan de slag op zijn vrije dagen.

Genoeg te doen

Ik zorg ervoor dat er voor de kinderen genoeg te doen is. Ik bestelde nieuw knutselspul, waar ze zich uren mee kunnen vermaken. Daarnaast spelen ze na school vaak met elkaar. Thijs neemt regelmatig een vriendje mee en de meiden spelen veel samen. Dat gaat niet altijd geweldig, maar de meeste dagen wel en ik plof dan lekker op de bank met een kop thee.

Werk, werk, werk.

Toen ik op mijn 15e achter de kassa bij de HEMA zat, was het iedere keer hetzelfde; het ene moment was er niemand en het volgende moment had je een rij met 15 mensen voor je kassa staan. Alsof mensen pas durven af te rekenen als anderen dat gaan doen... haha!

Met mijn werk is dat eigenlijk nog steeds zo. Ik heb sommige dagen waarop het vrij rustig is en op andere dagen komt alles tegelijk.

Sinds een paar maanden ben ik druk bezig met plannen. En dat geeft zoveel rust! Ik werk vooruit wanneer dat kan en schrijf alles op. Ik plan wanneer ik wat doe en als er veel tegelijk of tussendoor komt, dan plan ik dan ook meteen. Ik had eerder altijd de neiging om alles meteen te doen, maar dan is het dus heel druk en gaat alles een beetje half. Nu plan ik alles en heb ik veel meer overzicht, ook als het drukker is.

Hoe gaat het nu?!

Inmiddels gaat het gelukkig al een stuk beter. Je rust pakken voelt als moeder toch vaak een beetje egoïstisch en het bekende schuldgevoel komt vaak meteen om de hoek kijken. Maar soms is het nou eenmaal nodig. Daar krijgen de kinderen niets van, ze krijgen nog steeds hun aandacht. (Als ik op de bank of in bed lig, dan vinden ze het heerlijk om te komen knuffelen of een spelletje te doen en dat kan prima)

Ik denk dat ik met een paar weken weer de oude ben, daar ga ik nu vanuit en ook dan blijf ik mijn rustmomentjes inplannen. Er is niks mis met een wat rommeliger huis of een makkelijke maaltijd, gezondheid is wat dat betreft het aller belangrijkste.