Ze worden groot!

Blog Layout

Doortjes Blog

Titel dia

Schrijf uw onderschrift hier

Knop

Ze worden groot!

Vandaag even een persoonlijk hersenspinsel op de blog! Ieder jaar in Februari heb ik er "last" van... (En dat Dustin en ik vandaag op 10 Februari alweer 13 jaar samen zijn helpt ook niet mee... het is zo lang al!)

de kinderen zijn eind Februari allemaal jarig en dan komt er weer een jaar bij. Ik bedenk dan altijd hoe het toch kan dat er alweer een jaar voorbij is, al zal het dit jaar even anders zijn. Vorig jaar vierden we de verjaardagen met een huis vol visite. Mijn broer belde vanuit Italië dat ze in een "lockdown" gingen omdat het coronavirus daar om zich heen greep... de ziekenhuizen vol begonnen te liggen en dat iedereen vanaf nu binnen moest blijven. Ik weet nog dat hij en wij het best spannend vonden. Wisten wij veel over een lockdown of over dat ene virus. Inmiddels weten we er ook genoeg van en een jaar geleden had ik niet kunnen bedenken dat we dit jaar de verjaardagen van de kinderen zouden vieren in een lockdown. Maar het is echt waar, er is (alweer) een jaar voorbij en de verjaardagen komen eraan!

De bovenstaande foto is ongeveer 4 jaar geleden gemaakt. Met een meisje op de bank die met haar 2 jaar echt geen middagslaapje meer nodig had en daarna natuurlijk instortte, haha! Maar lekker bij mama slapen, kat erbij en het feest was compleet.

Onze kinderen worden groot. Thijs wordt dit jaar 9 en ik bedenk mij dat we over een jaar een tiener in huis hebben! Hoe is dat gebeurt?? Het moment komt dichterbij dat we moeten gaan nadenken over middelbare scholen en hem toe gaan voegen in de familie app groep. Nog niet heel snel, maar voor je het weet...

Ik merk ook echt dat hij zijn eigen leven krijgt. Met het thuisonderwijs was het helemaal duidelijk. Ze begonnen de dag altijd met de hele klas in Teams en hij bleef daarna vaak nog bellen met vriendjes. Als het schoolwerk gedaan was kwam er een vriendje aan de deur of hij stapte op de fiets om naar een vriendje toe te gaan. En er werd ons laatst meegedeeld dat hij nu heuse verkering heeft en we echt voor valentijnsdag iets leuks moesten regelen voor zijn vriendinnetje...

Soms komt de nukkigheid van een echte pre-puber al om de hoek kijken. Dat de hele wereld oneerlijk is en wij als ouders natuurlijk weinig goed kunnen doen... haha! Het hoort er allemaal bij.

Als ik boodschappen ga doen krijg ik nu ook steevast allerlei opdrachten mee. De kinderen gaan nu natuurlijk niet mee naar de winkel, maar als ik begin met een boodschappenlijstje, dan wordt er van alles geroepen.... mam; Neem even die lekkere koekjes mee. En de appels zijn ook op. Mag ik nog een boterham? (Als er geen groeispurt aan zit te komen, dan weet ik het ook niet meer)

Geen kleuters meer

De meiden worden 6 jaar, ze gaan dit jaar naar groep 3 en daar zijn ze ook echt aan toe. Ze zijn lekker leergierig, lezen al wat woordjes en er wordt druk geschreven. Vooral briefjes met; Voor mama of mama je bent lief komen regelmatig voorbij, zo lief!

Het klinkt misschien gek, maar ik weet nog zo goed dat ze geboren werden! 2 baby's tegelijk en hoe we in het eerste jaar leefden van voeding naar voeding... van luiers verschonen tot badtijd en dat ik een keer midden in de nacht huilend in bed het gezeten dat ik toch echt een keer weer normaal wilde slapen en dat dat noohoooit meer zou gebeuren! (Haha, hormonen!)

Inmiddels gaan de kinderen zelf naar beneden als ze wakker zijn (en het later dan 7u is) en slapen Dustin en ik nog even door. Soms zijn we wel vroeg wakker en kletsen we eerst een half uurtje voordat we opstaan, zo gezellig! Maar geen kinderen meer tussen ons in, dat is soms best nog wel raar, want als er kinderen zijn die altijd in ons bed kropen, dan zijn het onze kinderen wel! We hebben jaren op het puntje van het matras geslapen omdat er een kind overdwars de rest van het bed had overgenomen.

Nu smeren ook de meiden zelf hun brood, kleden zichzelf aan (met de mooiste combinaties als gevolg) en hoewel ze echt nog wel klein zijn, hebben ze ons al veel minder nodig. Dat we volgend jaar geen kinderen meer in de kleuterklas hebben, vind ik best een beetje slikken.

Stop de tijd!

Ieder jaar in Februari wil ik het liefst de tijd stoppen en nog even terug naar die nachtvoedingen, naar de chaos met 2 baby's en een peuter en het eerste jaar met alleen Thijs... wat hadden we toen veel tijd voor alles!

Soms vind ik het jammer dat het allemaal zo voorbij is gevlogen en dat de tijd waarin we nu zitten waarschijnlijk net zo zal voelen over een aantal jaar. Bij ons zijn de flesjes het huis uit, we kopen al jaren geen luiers meer, de fietsstoeltjes kunnen binnenkort weg (want niemand zit meer achterop) en aan middagslaapjes doen we ook al heel lang niet meer.

Ja, onze kinderen worden groot. En iedere leeftijd brengt iets moois, leuks en onverwachts. Ik kijk uit naar de komende jaren!